.jpg?upscale=true&width=2000&name=wetgeving-food-header---kopie-(3).jpg)
.jpg?upscale=true&width=768&name=wetgeving-food-header---kopie-(3).jpg)
De komende jaren gaat er veel veranderen op het gebied van wet- en regelgeving voor verduurzaming. En dat geldt met name voor de foodsector. Dit heeft ook gevolgen voor jouw organisatie. Want hoe ga je bijvoorbeeld het beste om met verpakkingen, duurzaamheidseisen en verspillingen? In dit blog bieden we je graag een helpende hand.
Een goed voorbeeld van de nieuwe regels en verplichtingen is de Europese Corporate Sustainability Reporting Directive (de CSRD), die begin januari in werking is getreden. Volgens deze Europese richtlijn worden steeds meer (grote) bedrijven verplicht om te rapporteren over hun impact op mens en milieu.
Een andere richtlijn is de SUP. Met deze Single-use plastic richtlijn wil de overheid plastic zwerfafval verminderen. Het gaat hier om de tien plastic producten die het meest op de Europese stranden te vinden zijn. Een van de maatregelen is het verbod op de verkoop - of het gratis weggeven - van bepaalde plastic wegwerpproducten zoals plastic koffiebekers op kantoor.
Geen ontsnappen aan
Op zich is het prima dat die wetgeving er komt, want het zet een bepaalde beweging in gang én er komt meer focus en nadruk op verduurzaming. Als bedrijf is er bovendien geen ontsnappen meer aan; of je het nu wilt of niet, je moet je aan de regels houden. Het raakt je rechtstreeks of via je toeleveranciers/afnemers. Keerzijde: de wetgeving is niet passend in alle situaties en soms ontbreekt een integrale benadering.
Het doel van de nieuwe regels is het verminderen van de impact op ons milieu en het klimaat; niet per se het verbieden van bepaalde verpakkingen. De kans bestaat namelijk dat het alternatief op het verboden verpakkingsmateriaal zelfs schadelijker is voor onze planeet. Ook voor beleidsmakers dient het doel dan ook centraal te staan, en niet het middel om dat doel te bereiken.
Die handschoen moet het bedrijfsleven nu dus oppakken, met als stok achter de deur de juiste drang en dwang vanuit wet- en regelgeving. Ons advies: word koploper met je bedrijf, bereid je goed voor, en verdiep je in de materie.
De CSRD
Om voor de CSRD te kunnen rapporteren over zaken als CO2-uitstoot, sociaal kapitaal en de impact die je als bedrijf hebt op biodiversiteit, heb je inzicht nodig. Maar heel veel bedrijven moeten daar nog mee aan de slag of moeten daar nog stappen in maken. Want ook al is het inmiddels 2023, veel bedrijven hebben die cijfers nog lang niet op orde.
Ook kleinere bedrijven die nog niet verplicht zijn om te rapporteren, krijgen te maken met deze nieuwe richtlijn. De grote bedrijven waar je op dit moment mee samenwerkt of aan levert, komen namelijk wel bij jou aankloppen. Want wat jij als kleine organisatie met ingrediënten of verpakkingsmaterialen doet, heeft immers ook effect op hun bedrijf. Deze wetgeving heeft dus invloed op de gehele keten.
SUP-richtlijn
De SUP-richtlijn is in meerdere fasen ingevoerd. Dit betekent dat je in ieder geval je koffiebekers moet aanpakken, waar je je ook bevindt. Die regel is namelijk voor iedereen gelijk. Een specifieker voorbeeld is de portieverpakking. Op bepaalde portieverpakkingen komt zelfs een verbod. Het nadeel is echter dat dit meer verspilling kan opleveren, want portieverpakkingen zorgen immers vaak voor minder voedselverspilling. Deze richtlijn pakt dus maar één onderwerp aan en houdt geen rekening met eventuele keerzijden, en dat is jammer.
De SUP-richtlijn moet ervoor zorgen dat disposables meer in de richting van ‘herbruikbaar’ moeten gaan, en dat betekent dus richting retourlogistiek van verpakkingen. Een interessant voorbeeld is de ‘out of home’ markt. Dit gaat onder meer om de zogenaamde meeneemartikelen zoals de sandwichrappers bij het tankstation. Deze zijn (nog) niet verboden maar worden wel ontmoedigd, zodat de producent/verkoper een herbruikbaar alternatief kan bieden.
Hebbedingetjes
In Frankrijk geldt deze regel al enige tijd, en er wordt heel inventief met deze richtlijn omgegaan. De verpakkingen van een bekende fastfoodketen – een soort Tupperware-bakjes met leuke opdruk - is daar zó populair dat ze zelfs gestolen worden. En ook de milkshakebekers van een andere fastfoodketen zijn echte hebbedingetjes geworden. Op die manier wordt hergebruik dus aantrekkelijk voor de consument.
Het is van groot belang dat je in de designfase goed nadenkt over de grondstof die je wilt inzetten voor je verpakkingen, en over de impact op het milieu. Is het een disposable ja of nee? En wat wordt eventueel je alternatief? Ga je voor glas, plastic of neem je een biobased materiaal?
Innovatiever
Door de veranderende wet- en regelgeving moeten bedrijven dus veel innovatiever worden. Er word je immers iets opgelegd door de overheid; je staat niet meer zelf aan het roer dus je móet aan de bak. Zorg er daarom voor dat je de juiste inzichten en sturingsmechanismes hebt. Wanneer je de nieuwe richtlijnen ziet als kans waarmee je onderscheidend vermogen kunt creëren in plaats van een beperking, dan krijgt het geheel een heel ander tintje. Het is hierbij belangrijk dat eco en euro hand in hand gaan.
Zaken moeten integraal en volledig worden beetgepakt, op punten die een positieve impact hebben bij bedrijven. Voor de verdiencapaciteit én voor het milieu. Niet de methode, maar de doelstelling staat hierbij centraal: minder grondstofverbruik of circulair grondstofverbruik.
Meer weten: whitepaper voor de foodsector
Al deze richtlijnen hebben als doel om samen te bewegen richting circulair. Dat is niet eenvoudig. Zo zien we binnen de foodsector een aantal trends en ontwikkelingen die we nauwgezet volgen en die ons gaan helpen samen richting een circulaire foodsector te gaan. Wil je meer weten over deze ontwikkelingen en welke stappen we samen moeten zetten? Download nu onze whitepaper‘Op weg naar een circulaire foodsector’.
Op de hoogte blijven? Volg ons op LinkedIn.
